به گزارش روابط عمومی فرمانداری مهریز، ریواس که گیاهی خودرو به شمار می رود در روزهای زیبای بهاری مراتع مهریز را مزین کرده و برگهای پهن خود را بر دامن دشت های این شهرستان گسترانیده است.

رویش ریواس در مراتع ارچلان و چاه ترش مهریز نمای زیبایی را به طبیعت این منطقه داده است.

ریواس که گیاهی خود رو به شمار می رود هر سال در فصل بهار تا اوایل تابستان می روید و بخش های وسیعی از مراتع شهرستان مهریز را سبزپوش می کند.

تنها رویشگاه ریواس که دشتی وسیع و گسترده است، در بخش مرکزی مهریز و در حوالی دهستان سرو و ارنان این شهرستان قرار دارد.

این دشت بیش از 40 هزار هکتار وسعت دارد و به لحاظ وسعت و مرغوبیت ریواس یکی از بی نظیرترین ها در سطح کشور است.

این دست هر سال در چنین روزهایی میزبان هزاران علاقمند به طبیعت است و مردم و بهره برداران از مراتع، روزی خود را از این خان نعمت الهی بر می چینند.

ریواس یا ریباس، گیاهی است از تیره ترشک ها (هفت بندها) و دارای ساقه های هوایی و برگ های آن محتوی مواد ذخیره ای و اسیدی است به همین دلیل مورد استفاده خوراکی قرار می گیرد.

ریواس هنگام بهار در نواحی مختلف ایران در دامنه کوه ها، کنار رودخانه ها و مناطق برخوردار از آبهای راکد می روید و برگ ضخیم و گوشت دار این گیاه مصرف غذایی دارد.

تکثیر ریواس معمولاً با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار و یا از طریق کشت بذر تازه صورت می گیرد.

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد.

این گیاه قابض و برای تقویت معده و کبد مفید است همچنین خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان، وسواس و سستی را درمان می کند.

این گیاه ده ها و شاید صدها اثر درمانی و دارویی دیگر نیز دارد و همین امر این گیاه بهاره را به یکی از پرطرفدارترین ها تبدیل کرده است.

این گیاه در بسیاری موارد به صورت خود رو می روید اما به تازگی اقداماتی توسط برخی کشاورزان در دشت ریواس برای توسعه کشت آن از طریق بذر صورت گرفته است.

این دشت تا اوایل تابستان تفرجگاه مناسبی برای علاقمندان به طبیعت خواهد بود.

.........................

عکس: جمال زارع زاده مهریزی