راهنمای گردشگری مهریز

راهنمای گردشگری مهریز - فرمانداری مهریز

سیری در تاریخ شهرستان

بطورکلی می توان سابقه تاریخی شهرستان مهریز را بشرح ذیل تبیین نمود:

سنگ نوشته های ارنان:

قدیمی ترین آثار تمدن منطقه در کوه های اطراف روستای سرو و ارنان است. از آثار بدست آمده در این منطقه از جمله تخته سنگ حجاری شده برمی آید که قدمت آن به بیش از ده هزار سال قبل از میلاد می رسد.

تمدن در غربالبیز

منطقه غربالبیز و کشف بقای تمدن و فرهنگ کهنسال ایران در این منطقه نشان می دهد از هزاره دوم قبل از میلاد، غربالبیز سکونت گاه اقوام مختلف بوده است. همچنین آثار مربوط به عصر مس در غربالبیز که شامل مجسمه انسان، حیوانات مختلف و انواع سرنیزه در اندازه های گوناگون بوده است، حاکی از سابقه طولانی این منطقه است.

آثار و بناهای تاریخی شهرستان مهریز

بدون تردید ابنیه تاریخی و آثار باستانی شهر مهریز از جمله مظاهر ذوق و هنر ایرانی بشمار می رود. وجود این آثار علاوه بر این که نمونه ای بارز از استعداد و کوشش مردم مهریز را بدست می دهد قدمت این سرزمین را نیز به خوبی نمایان می سازد.

در شکل گیری و تکوین فرهنگ بومی منطقه همانند سایر مناطق کویری کشور، طبیعت و مبارزه انسان های واحد نشین آن را باید از عوامل اساسی و تعیین کننده به شمار آورد. بافت معماری و ویژگی های شهر مهریز که یکی از روشن ترین جلوه های فرهنگ و شناسنامه گویای زندگی کویری است، بشدت متأثر از اقلیم ناسازگار و مصداق عینی مقاومت در مقابل کویر و حفظ حیات در این شرایط آب و هوایی است.

وجود ده ها اثر تاریخی از جمله مساجد، رباط ها، قلعه ها، آب انبارها، بازارچه ها، کاروانسراها، قنات ها، بادگیرها و سردابه ها، کوچه های پیچ در پیچ و دیوارهای بلند همگی نشان از پیش روی فرهنگ و تمدن در گستره طبیعت قهار این شهر است.

مساجد

خصوصیات کلی مساجد مهریز:

1ـ اغلب مساجد تاریخی مهریز چه مساجد جامع و چه غیر آنها، متعلق به دوره صفویه یا ما قبل آن می باشد.

2ـ در شهرستان مهریز مجموعه مسجد، آب انبار، حمام و حسینیه در کنار هم ساخته می شده که این خصوصیت، مساجد مهریز را از جاهای دیگر متمایز می سازد.

3ـ گذشته از ساختار قدیمی و معماری سنتی که در مساجد مهریز مشاهده می شود دلایل و شواهد فراوانی دال بر قدمت آن هاست از جمله:

الف) وجود کتیبه های سنگی، چوبی و گچی که معمولاً یا بر در سر ورودی مساجد و یا در محراب و یا بر درهای قدیمی آن منصوب و مرقوم شده است( مثل مسجد باغ بهار و مسجد منگاباد)

ب) وجود زیلوهای قدیمی که حتی قدمت بعضی از آن ها به چهارصد سال می رسد.

ج) بادگیرهای بسیار نازک که در بعضی از مساجد هنوز پابرجاست( مثل مسجد سرحوض)

4ـ مساجد تاریخی مهریز دارای دو قسمت تابستان خانه و زمستان خانه و یا به عبارتی سردخانه و گرم خانه می باشند. در فصل های گرم از تابستاخانه استفاده می شده و در فصول سرد از زمستانخانه استفاده می کردند.

5ـ در اغلب مساجد تاریخی این شهر سیستم نورگیری آن ها بوسیله سنگ های بسیار زیبا و شفاف مرمر صورت می گیرد، بدین صورت که این سنگ ها را در وسط سقف های دوری(قوسی) نصب می کردند و نور کافی را به مساجد می رساندند

معرفی برخی مساجد تاریخی مهریز

مسجدجامع مهرپادین:

این مسجد از بناهای سده هشت هجری قمری بوده و دارای گنبد، ایوان، شبستان و منار است. منار آن بر سر در مسجد ساخته شده و با کتیبه ای از کاشی معرق تزیین شده است. بر اساس متن کتیبه مسجد در اوایل سده هشت هجری قمری توسط "محفوظ بن محمد" ساخته شده است. مسجد فوق با بیش از 900 سال قدمت، یکی از با ارزشترین آثار بجای مانده در این شهرستان است. این مسجد دارای گنبد، ایوان، شبستان، منار و نیز فضاهای تابستانه و زمستانه به ترتیب با 1000 و 1800 متر مربع مساحت می باشد. همچنین یک زیلو که بافت آن به 223 سال پیش برمی گردد در این مسجد دیده می شود.

مسجدجامع باغبهار :

قدیمی ترین مسجد بغدادآباد «مسجد جامع باغبهار» موسوم به « مسجد ملا مسعود» که در سال 989 هجری می زیسته است. این مسجد توسط مرحوم« ملامسعود» که از تجار نامی یزد بوده، ساخته شده است. مسجد باغبهار در کنار حسینیه بزرگی به همین نام قرار گرفته است. همچنین در مجاورت آن آب انباری قدیمی قرار داشته که در دوران گذشته مورد استفاده مردم و اهالی منطقه قرار می گرفته است. در دوران شکل گیری انقلاب و پس از آن فضای پشت حسینیه و تکیه باغبهار بعنوان کانون مبارزات انقلابیون مهریزی و نیز دفتر حزب جمهوری اسلامی مهریز، فعالیت های پرثمری را ارائه داده است. درحال حاضر این مسجد جزء آثار باستانی بشمارمی آید و قریب به 340 سال سابقه قدمت دارد. نام ملا مسعود و تاریخچه مسجد روی درب ورودی مسجد حک شده است .

مسجدجامع منگاباد:

« مسجدجامع منگاباد» بعد از تخریب اولیه توسط خیری به نام« حاجی ناصر» تجدید بنا شده است. سنگ محراب مسجد که دور تا دور آن آیه الکرسی به خط نسخ منقور شده، قدیمی ترین و براساس روایت تاریخی از قرن نهم هجری است.

مسجدجامع سریزد:

احداث بنای مسجد جامع سریزد بنا به روایتی به 1400 سال پیش باز می گردد که مصادف با ورود مسلمانان به رهبری حضرت امام حسن مجتبی(ع) به یزد و نابودی یزدگرد و برقراری حکومت اسلامی در این مرز و بوم است.

مسجد جامع خورمیز :

مسجد جامع خورمیز در 3 کیلومتری مهریز و در روستای خورمیزسفلی واقع شده است. طبق تحقیقات محلی و بازدیدی که توسط کارشناسان میراث فرهنگی بعمل آمده است قدمت این مسجد را دوره صفویه و حتی ماقبل آن تخمین زده اند اما کتیبه یا نشانه ای که قدمت دیرینه مسجد را معین کند وجود ندارد.

رباط ها و کاروانسراها

از جمله یادگارهای پرارزش ایران کاروانسراها است که روزگار کهن به دلایل گوناگون و ارتباطی چون جریان اقتصادی، نظامی، جغرافیایی و مذهبی بنیاد گردیده است و در ادوار مختلف به تدریج توسعه و گسترش یافته است. عصرطلایی و شکوفایی احداث کاروانسراهای زیبا از زمان سلسله صفویه آغاز می شود. از انواع کاروانسراها از نقطه نظر معماری می توان به کاروانسراهای« مدور» وکاروانسراهای« چهار ایوانی» اشاره نمود. تعداد کمی از کاروانسراهای ایران با نقشه مدور بنیاد گردیده است. این نوع کاروانسراها بسیار جالب توجه و از نظر معماری حایز اهمیت فراوان است.

معرفی تعدادی از این ابنیه تاریخی و فرهنگی در شهرستان مهریز

رباط زین الدین:

رباط زین الدین در60 کیلومتری جاده یزدـ کرمان، حدود 500 متر خارج از جاده قرار گرفته است. فاصله آن تا شهر مهریز حدود 30 کیلومتر است. تاریخ احداث بنا به دوره صفویه (1007 تا 1030 هجری قمری) برمی گردد.

رباط کرمانشاه:

رباط کرمانشاه که کرمانشاهان هم گفته می شود، آبادی کوچکی بر سر راه یزد به کرمان به فاصله شش فرسخ از رباط زین الدین است که از قدیم الایام حدفاصل میان خاک این دو شهر بوده است.

رباط نو سریزد:

رباط نو سر یزد در انتهای آبادی سریزد در پایان راه( خیابان) اصلی عبوری در میان آبادی و در مجاورت آب انبار و مسجد جامع سریزد و به فاصله کمی از رباط قدیمی و خشتی موجود قرار گرفته است.

رباط شمس:

این رباط در جاده یزد ـ کرمان واقع شده است. این رباط در عصر صفویه بنا شده و دارای ساختمانی آجری و نقشه ای مربع شکل است و پنج برج دیده بانی دارد. ورودی ساختمان در ضلع غربی قرار دارد و به هشتی منتقل می شود.

کاروانسرای شاه عباسی:

این کاروانسرا در فاصله 35 کیلومتری جاده یزدـ کرمان در روستای علی آباد و در حاشیه شهر مهریز قرار دارد. پلان این کاروانسرا از نوع پلان چهار ایوانی است که از آجر ساخته شده و بانی آن« شاهزاده معارف دوست محمد ولی میرزا» پسر فتحعلی شاه بوده است. بنای آن از سمت جاده دارای چهارده صفه و بلندی دیوار آن پنج متر است و چهار برج در چهار گوشه دارد.

قلعه ها

انسان در روزگار گذشته همواره در معرض خطرات پیرامون خویش قرار داشته و برای تأمین امنیت و بقای خود به اشکال مختلف به مقابله با آن می پرداخت. یکی از ساده ترین شیوه ها این بودکه دیواری گرد محل سکونت خویش بنا کند و زیستگاه خود را در آن ایمن سازد. بنابراین نوعی بنای محصور متناسب با وضعیت و شرایط طبیعی و جغرافیایی محل سکونت خود پدید آورد که قلعه « جلگه ای یا دشتی» نامیده می شود. قلعه های جلگه ای گونه ای از معماری سنتی این سرزمین بودند که هسته اصلی شهرهای امروزی را پدید آوردند و راه را برای شهرهای امروزی هموار ساختند.

قلعه مهرپادین( دوره افشاریه) :

قلعه مهرپادین یکی از آثار باستانی شهرستان مهریز می باشد که مابین جاده یزد ـ کرمان و خیابان انقلاب در قسمت ورودی زمین های کشاورزی آن منطقه قرارگرفته است.

قلعه خورمیز:

قلعه خورمیز دارای طول و عرض 32 ×63 متر و 6 برج می باشد. چهار برج چهار گوشه و 2 برج در قرینه یکدیگر در جهت طول قلعه ساخته شده اند.

قلعه سریزد:

قلعه سریزد یکی از زیباترین و سالمترین قلعه های جلگه ای این سرزمین است که در نوع خود بی نظیر است. این قلعه از خارج شامل دیواری به ارتفاع2 متر گرداگرد است که قبلاً دارای ارتفاع بیشتری بوده است. خندقی به عمق 2 متر و عرض 5 تا 6 متر در اطراف قلعه، حصار و باروی قلعه که ارتفاعی حدود6 تا 7 متر دارد و گرداگرد قلعه را فرا گرفته و دارای 9 برج دیده بانی مدور به ارتفاع 8 تا 9 متر در گوشه ها و میانه اضلاع می باشد.

قلعه هرفته( متعلق به دوره زندیه):

« قلعه هرفته» خارج از روستای هرفته و حدود 200 متر با روستا فاصله دارد و در کنار قبرستان کنونی می باشد. قابل ذکر است در گذشته نه چندان دور، هنگامی که مردم هرفته قصد بیرون آمدن از قلعه را کرده و تمایل پیدا کردند که در خانه های جدا از یکدیگر زندگی کنند خانه های مسکونی نزدیک قلعه و آبادی های آن که تقریباً دراطراف بود در اثر مهاجرت سکنه و به مرور زمان تخریب شد و جز تلی از خاک چیزی از آن ها بر جای نماند.

خانه ها

تأثیراقلیم برمعماری مسکونی مهریز:

بمنظور رهایی از تابش آفتاب خانه ها در خلاف جهت تابش نور و با دیوارهایی بلند که همواره یکطرف خانه را در پناه سایه قرارمی دهد ساخته شده است. درخانه ها با دو کوبه زنانه و مردانه به همراه شکست فضای ایوان نشانگر تأثیر بارز فرهنگ مذهبی در معماری بومی منطقه است. معمولاً سطح ایوان و حیاط خانه را به خاطر سوار شدن(آب)، دو سه پله پایین تر از سطح کوچه بنا میکردند که در نتیجه نسشت و رسوب سرما درکف گود حیاط و سرخوردن آن به داخل زیر زمین محیط خنکی را در تابستان ها ایجاد می کرد. شکل حیاطها عمدتاً چهارگوش بوده که در هر سو به مناسبتی ، اتاقهای تعبیه شده و در شمال یامشرق ، اتاقهای زمستانی به خار آفتابگیر بودن و در سمت جنوب یا غرب حیاط، تالار و یا مهمانخانه بنا می شده است. در جلوی هرکدام ازاتاق ها معمولاً پیشگاه با صفه ایوان مانند و بدون درب قرار دارد که مانع ورود شن به داخل اتاق هاگردیده و فضایی برای تجمع تابستانه اهل خانه است. در شهر و روستا شکل کلی و بافت اصلی معماری، کم و بیش یکسان است. گرچه در روستاهای کوهستانی متناسب با وضعیت اقلیمی ، بجای بادگیر از سقف های گنبدی شکل استفاده می شود، روی هم رفته عامل اصلی در ترکیب و شکل گیری معماری سنتی آبادی ها، اقلیم و محیط کویری منطقه است.

ویژگی های معماری سنتی در مهریز

بادگیر، سردابه، دیوارهای قطور، سقف های گننبدی و ... مشخصه بارزی در این زمینه است. از سوی دیگر سادگی در سبک و نوع معماری از ویژگی های قابل توجه معماری منطقه است که بی شک متأثر از نوع مصالح مورد استفاده ( خشت و گل) و تأثیر عوامل اقتصادی و فرهنگی مانند قناعت مردم منطقه است. این ویژگیها امروز از محیط پیرامون و زمینه های فعالیت، ابزار مناسبی پدید آورده و در جهت نیازها، رفاه و آسایش بیشتر، ابزار مورد استفاده را تحول و تکامل بخشیده است.

جایگزینی وسایل مدرن و راحتی بخش زندگی منجر به ضعف کارکرد عناصر مختلف معماری شده و تا حدودی ساخت آنرا نیز دستخوش تحول کرده است. این تحولات در اشکال جدید از کمرنگ شدن مکانیزم مقابله با کویر شروع شده و با رعایت جنبه های تزیینی و پیچیدگی نسبی در سبک معماری ادامه یافته است. از بین رفتن بادگیر، بلندی ساختمان ها، استفاده از آجر به جای خشت و گل و تغییر فضا داخلی محل های سکونت و تبعیت از اشکال مدرن خانه سازی از آن جمله اند. این روند اجتناب ناپذیر به مرور فرهنگ معماری منطقه را از قابلیت های برجسته همسازی و انطباق با محیط تهی نموده و بافت های ناهمگون و دوگانه ای در فضای زیستی پدید آورده است. در مساکن جدید، عملکردهای سنتی سکونت از میان رفته و در جهت بهره گیری از وسایل رفاهی جدید شکل گرفته است.

پوشش گياهي و جانوری شهرستان مهریز

از نظر پوشش گیاهی و حیات وحش (پوشش جانوری) شهرستان مهریز میتوان گفت ، وجود چشمه کارستی غربال بیز وضعیت نسبتاً مناسبی در بهبود موقعیت آبروستائی اطراف مهریز به وجود آورده است و از این لحاظ بالنسبه پوشش گیاهی آن درمقایسه با کل استان مناسب است پوشش گیاهی حوزه جنوبی مهریز تا تنگ چنار رابیشتر گیاهانی چون:« اسفند، اشنان،خار شتر و جز (لاک)تشکیل می دهد. محور تنگچنار،علی آباد چهل گزی تا شهرستان خاتم از گیاهان مرتعی نسبتاً خوبی پوشیده شده ،اما به جهت شرایط عمومی استان و تخریب منابع طبیعی در سالهای قبل غالباً پوششگیاهی فقیر است

حیات وحش شهرستان مهریز

مناطق حفاظت شدهکالمند و بهادران به وسعت دویست و پنجاه هزار هکتار از مناطق نادر کویری است که درآن گونه های بسیار ارزشمندی از حیات وحش یافت می شود
تپه ماهورهای کالمند ازگیاهان و بوته های مناطق کویری پوشیده شده است و به علت نزدیکی به مرکز شهرستانمهریز و مرکز استان (18 کیلومتری مهریز و 50 کیلومتری یزد) یکی از مناسبترین جاذبههای زیست محیطی را در خدمت به صنعت توریسم فراهم آورده و امکان بالقوه بسیار مناسبیاست که متأسفانه هنوز آنچنان که باید به یک امکان بالفعل تبدیل نشده است نمونههای بسیار کمیاب آهوی ایرانی (غزال)، جبیر (نوع بسیار کمیاب از آهوی شاخدار ایرانو هوبره همراه با جانوران دیگری نظیر: « کل، بز، قوچ، میش، پلنگ، کفتار، انواع روباههاو خرگوش »یکی از جذاب ترین کانونهای زیست محیطی جانوران کویری را در این منطقه بوجودآورده است. پرندگانی چون: «تیهو، هوبره، باقرقره، کبک، زاغ بور و انواع عقابها » برغنای این مجموعه افزوده و بالاخره خزندگانی چون: « لاک پشت، بزمچه، مارهای سمی (افعی،مارجعفری و ...) » نیز در آن قابل مشاهده است. شهرستان مهریز از نقطه نظر حیات وحش ونمونه های کمیاب آن شهرستانی شاخص در سطح استان بشمار می رود

جاذبه ها تاریخی و طبیعی و گردشگری مهریز

دروازه مهریجرد:

ازاین دروازه درجامع الخیرات چند بار یاد شده است. از اشارات مندرج در آنجا بر می آید که این دروازه نزدیک مصلای کبیر بوده و از آن دروازه بطور مستقیم به دارالشفای صاحبی که نزدیک بدان بوده می رسیده و درجای دیگر آنجا را نزدیک محله سرریگ می نویسد.

خانه سر یزد:

بنایی است کوچک در محله سفلی سریزد در نزدیک مسجد جامع، این ناحیه محلی برای جمع آوری نامه بوده است. بنای نامبرده تاریخ ساخت دقیق ندارد اما زمان بنای آن به 700 الی 800 سال پیش بازمی گردد که چاپار بران( نامه رسانان) پیغام یک شاه را به شاهدیگریمی رساندند.

نقوش تخته سنگ ارنان:

تخته سنگ ارنان و نقش های آن یکی از دستاوردهای هنری کهنسال است این تخته سنگ در نگاه اولیه دو صحنه مجزای شکار را مجسم می کند در سمت راست و قسمت بالای سنگ تصویر بزرگی از هجوم حیوان درنده و انسانی روبروی آن حیوان که احتمالاً مورد حمله واقع شده است. در پشت سر حیوان مردی نیزه به دست با خصوصیات بدنی مخصوصی به حیوان حمله کرده است و نیزه خویش را در بدن حیوان فرو برده است. آنچه برای بیننده قابل توجه می باشد، شیوه زندگی ترسیم شده دراین تصاویر و این که انسانهایی با تاریخ طولانی در این منطقه و سرزمین از استان یزد زندگی می کرده اند. باتوجه به بررسیهای باستان شناسی بعل آمده در منطقه ارنان، تاریخچه و قدمت این آثارکه مربوط به قدیمی ترین نقوش آن است احتمالاً به عصر آهن یعنی1500 سال پیش از میلاد مسیح برمی گردد و قدمت جدیدترین آنها که با خطوط اسلامی توأم است مربوط می شود به سال 713 هجری قمری و بنا به اظهارات باستان شناسان، این نقوش مربوط می شوند به نوعی هنر تفننی و سرگرم کننده برای چوپانان و شکارچیان به هنگام گذر و یا اقامت فصلی در این منطقه.

سرو کهنسال مهریز :

در کویرخشک یزد و در محدوده شهرستان مهریز سرو تناوری به قدمت تقریبی متجاوز از هزار سال و دارای ارتفاعی حدود 15 متر وجود دارد که از شگفتی های این جهان حیرت انگیز و از دیدنیهای شهرستان مهریز می باشد.

آب معدنی چاه گله:

آب معدنی چاه گله در 40 کیلومتری مهریز واقع شده و مورد استفاده اهالی و مسافران می باشد. مزه آن شیرین وگرم است.

رودخانه فصلی منشاد:

این رودخانه از محل سرچشمه تا انتهای روستای گل افشان پذیرای مسافرین در روزهای تعطیل است. همچنین طرح پلکانی رودخانه دره منشاد بعلت منظره زیبایی که در محدوده فاصله کم دوکوه طرفین رودخانه (حدود 200 متر) بوجود آمده یک نقطه دیدنی برای مسافران بوجود آورده است.

کوه ریگ:

یکی ازاماکن دیدنی و جذاب و یکی از نقاط تفریحی و ورزشی شهرستان مهریز می باشد . از نظر علمی تپه ریگ مذکور در اثر وزش بادهای محلی و جمع شدن مقدار زیادی ریگ در کنار یک کوه سنگی بوجود آمده است در واقع کوههای سنگی که در محل وزش باد قرار دارند مانع عبور ریگها شده و چون سدی ریگ ها را در پشت خود جمع کرده اند.

دره آدروشک:

این دره یکی از مکان های تفریحی شهرستان مهریز می باشد که در فاصله 13 کیلومتری این شهر قرار دارد. با توجه به این که بسیار سرسبز و دارای چندین چشمه طبیعی می باشد لذا چشم هر بیننده را به خود جلب می نماید. همچنین یخچال این دره حتی در فصل تابستان پوشیده از برف بوده و میوه ها و درختهای فراوانی مانند: « گردو، بادام و درخت سپیدار و انوع سیفی جات » در این دره وجود دارد. دره آدروشک همچنین زیره آن نیز بسیار معروف است.

دامگاهان:

دامگاهان دره ای می باشد که در 12 کیلومتری شهرستان مهریز و در فاصله 5 کیلومتری زمین های لابید قرار دارد. کوه هایی که این دره را احاطه کرده اند بسیار صعب العبور است. این دره دارای چشمه ساری است و در طول زمستان کوه های آن برف گیر می شود و از اول فروردین تا 20 تیر ماه آب آن بسوی مهریز جاری می شود. آبی که از این کوه جاری می شود بسیار روان و خنک و گوارا می باشد.

باغ جهاني پهلوانپور:

باغ جهاني تاریخی پهلوانپور در محله مزویر آباد شهرک شهید زارعین واقع است و به ثبت جهاني رسیده است. تاریخ احداث بنا به اواخر دوره قاجار می رسد.

چشمه غربالبیز:

چشمه غربالبیز از مناظر کوهستانی جذاب مهریز است که در دامنه کوهی به همین نام قرار گرفته است. اطراف چشمه دارای پوشش گیاهی درمنه است. آب غربالبیز بصورت سرریز از مظهر چشمه ظهور میکند که حفره های چشمه در وسعت 40 متر مربع پراکنده شده است. همچنین مساحت تقربیی آبریز چشمه 10 کیلومتر مربع است. آب چشمه غربالبیز از حفره های متعدد در دامنه کوه بیرون می آید. محل خروج آب بصورت حفره ای عمود بر سطح لایه است که از درز و شکاف های آهکی ناشی می شود. بیشترین میزان آب دهی چشمه غربالبیز 1270 لیتر در ثانیه است که در زمان بارندگی و عمدتاً در فصل بهار صورت می گیرد. از جمله ویژگی های آب چشمه غربالبیز این است که آب آن تغییر رنگ نمی دهد و کیفیت آن نیزتغییر نمی کند و با اینکه از شکاف کوه خارج می شود دارای ماهی نیز می باشد و راز این چشمه هنوز برای مردم ناگشوده مانده است.

منطقه حفاظت شده کالمند بهادران:

کالمند منطقه ای است وسیع و دارای ارتفاعات متعدد با تپه ماهورهای پراکنده که زمین های آن بایر و پوشیده از گیاهان مناطق کویری است. کالمند زیستگاه وحوش و پرندگان متعددی است. همچنین دارای منابع متعددآب آبشخورهای طبیعی برای حیوانات وحشی منطقه می باشد.

صنایع دستی مهریز

مهمترین صنایع دستی شهرستان مهریز عبارتند از:

« چاقو سازی، سبدبافی، گیوه دوزی، قالی بافی و نوغانداری»

درحال حاضراز بین این صنایع و هنرهای قدیمی ماندگار تنها « قالیبافی» در شهرستان مهریز رونق خوبی دارد، بطوری که حدود 4000 دستگاه دار قالی در سطح شهرستان وجود دارد. صنایع دستی علیرغم اینکه میتوانست نقش مهمی در ایجاد اشتغال، افزایش درآمد خانوار و گذران سالم اوقات فراغت داشته باشد، لیکن با توجه به تحولات دنیای کنونی و اینکه استقبال چندانی توسط جوانان از مشاغل و صنایع دستی بعمل نمی آید ضرورت زمبنه سازی لازم جهت ایجاد آموزشکده صنایع دستی در شهرستان بخوبی احساس می شود تا گامی موثر در رونق این بخش صنعتی برداشته شود.